Ημέρες του Σ'Αγαπώ 3

 

17/1/2024

Μια μεθυσμένη Τετάρτη βρίσκει το ζευγάρι σε ένα μαγαζί με καλό κόκκινο κρασί, αλμυρές κρέπες ως συνοδευτικό και ένας έρωτας που φουντώνει μέρα με την μέρα. Μια μέρα ρουτίνας λοιπόν έπρεπε να κλείσει γεμάτο χαλάρωση και λίγη αναψυχή. Όσο απολάμβαναν το κρασί και το γεύμα τους μετά από μερικές ώρες έπρεπε να αποχαιρετίσουν ο ένας τον άλλον.

Παθιασμένα και μεθυσμένα φιλιά, αγκαλιές και βλέμματα γεμάτα νόημα…. Μην αναρωτιέσαι πως θα μπορούσε να πάει κάπου στραβά αυτή η υπέροχη στιγμή και εικόνα. Βλέπεις η ζωή έχει άλλα σχέδια κάτι στιγμές, όπως και τούτη. Ήταν γύρω στις έντεκα το βράδυ όταν η Αλεπουδίτσα είχε ήδη αποχαιρετήσει τον Αρκουδίτσο και κάπου στην στάση λεωφορείου στο Σύνταγμα χτυπά το τηλέφωνό της. Το όνομα αυτού, Λύκος – Γύπας. Ακούς εκεί όνομα. Να σου πω αγαπητέ πως προέκυψε πριν πάμε στο ζουμί της υπόθεσης. Ο σχεδόν τοξικός ερωτύλος ήταν πράγματι πιστός στο συμφέρον, το καλό σεξ και την πραγματική διασκέδαση. Αποτελούσε κάποτε κομμάτι της καρδιάς της δύο ολόκληρα χρόνια,εκείνος όμως δεν ήθελε να ανήκει σε καμία. Οι ταμπέλες όπως έλεγε και ο ίδιος δεν ήταν το ατού του. Έτσι μοίρασε την δική του καρδιά σε δύο γυναίκες. Μία από τις καρδιές ήταν και της Αλεπουδίτσας. Ας μην μακρηγορούμε, έχουμε να πούμε κι άλλα για τον Λύκο – Γύπα.

Βλέποντας το όνομά του στην οθόνη του κινητού της να χτυπά σαν τρελό τελικά πατά αποδοχή της κλήσης. Σε μια ώρα απόγνωσης ο ίδιος ζητά από την Αλεπουδίτσα ένα εύλογο χρηματικό ποσό ώστε να μπορέσει να γυρίσει στην Αθήνα. Μετά από έναν καυγά που είχε με την πρότινος κοπέλα του μαζεύει τα πράγματά του σε μια βαλίτσα και φεύγει από το σπίτι. Η Αλεπουδίτσα δίχως να του δώσει παρηγοριά και ίχνος χρηματικής στήριξης τον αφήνει κοινώς άφραγκο στο νησί μέσα στο κρύο. Τον παρακαλά να γυρίσει πίσω στο σπίτι και το επόμενο πρωί να αναχωρούσε ή έστω να κάνει μια προσπάθεια επανασύνδεση μαζί της. Τελικά το χέρι βοηθείας ήρθε ενδεχομένως από αλλού. Τον άκουσε λίγο αργότερα χαρούμενο, το συμπέρασμα ήταν η λύπηση για τον ίδιο από άλλο άτομο. Εκείνη παρά ότι του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει τελικά του έδωσε μια ψεύτικη ελπίδα.

Η ώρα περνούσε δίχως να περνά το λεωφορείο. Η Αλεπουδίτσα μετά από αναμονή τουλάχιστον τριάντα λεπτών στο κρύο και την υγρασία παίρνει ένα ταξί και πηγαίνει σπίτι. Ωσότου πάει σπίτι μιλά με τον Αρκουδίτσο όπου ο ίδιος φαίνεται να τον ενοχλεί αρκετά το θέμα του Λύκου – Γύπα.

Συνομιλία ζευγαριού

“Ρε αγάπη δεν είσαι καν υποχρεωμένη να του πληρώσεις τα έξοδά του ούτε να στεναχωριέσαι. Δεν αξίζει μικρή.”

“Το ξέρω απλά ακόμα αποτελεί αγκάθι μέσα μου και θέλω και δεν θεώ να τον βοηθήσω. Εννοείτε πως έχω ανάγκη τα χρήματα έτσι, δούλεψα σαν το σκυλί για να τα βγάλω αυτά τα λεφτά. Να δεις που θα του στείλει η Καρακάξα λεφτά αν τον θέλει ή η φίλη μας η Λουλουδίτσα.”

“Ας κάνει ότι θέλει εσύ μην ανακατεύεσαι, δεν είναι δουλειά σου να τον συντηρείς, εδώ βρε ο χαραμοφάης δεν πάει να δουλέψει από την στιγμή που γύρισε πίσω στο χωριό.”

“Μα είναι έξω στο κρύο….”

“Ας πάει πίσω στην κοπέλα του, φαντάσου κατάλαβε ότι είναι τεμπέλης και τον έδιωξε. Να ξέρεις αν του καταθέσεις λεφτά κλπ θα το μάθω. Θα τσακωθούμε επειδή πρώτον δεν σε σέβεται και δεύτερον κοιτάει την πάρτι του πολύ.”

“Εντάξει δεν του στέλνω τίποτα πάω σπίτι με ταξί γιατί περιμένω τουλάχιστον είκοσι λεπτά στην στάση και το λεωφορείο άφαντο ακόμα. Κάνει κρύο εδω, δεν την παλεύω άλλο.”

“Ναι καρδιά μου, ναι αστέρι μου πάρε ταξί και πήγαινε. Ότι χρειαστείς ξέρεις, πάρε τηλέφωνο.”

Κλείνοντας το τηλέφωνο είναι πια και οι δύο στο σπίτι μέσα στην ζέστη και ετοιμάζονται να καληνυχτίσουν ο ένας τον άλλον. Μετά την καληνύχτα ένα είναι το μόνο σίγουρο πως ο Αρκουδίτσος άρχισε να την διεκδικεί όταν εκείνη του έδωσε το δικαίωμα. Πάει λίγος καιρός που είναι επίσημα ο αγαπητικός τη,ς με πολύ κόπο και αγάπη προς την ίδια. Ο πρώην σύντροφός της όμως δεν του καίγεται καρφί για την ευτυχία της πρώην του. Παρότι ο χωρισμός τους ήταν ομαλός δεν παύει να πονάει και να αναρωτιέται κάπου αμυδρά γιατί δεν την επέλεξε. Όπως συνήθως κάπου μέσα στην ημέρα η Αλεπουδίτσα γράφει στο ημερολόγιο της.

“Σ’ αγαπώ εαυτέ μου που δεν μέτρησες τα λάθη σου.

Σ’ αγαπώ γιατί ακόμα ένα βράδυ δεν πήρες το χάπι (αγχολυτικό).

Σ’ αγαπώ γιατί αντιμετωπίζεις τους φόβους σου, δεν τα παρατάς πάνω στο θέμα δουλειάς και συνεχίζεις να κάνεις σχέδια.”

Υ.γ. Κάποτε κάποια είπε(ανώνυμη):

“Προτίμησε την ποιότητα αντί της ποσότητας”