Το δώρο του Άγιου Βασίλη

Πριν από ένα χρόνο η γιορτή των πολυπόθητων Χριστουγέννων αποτελούσε μέσα στην καρδιά μου γλυκανάλατες στιγμές. Δύο χρόνια πια πέρασαν από τότε που ο κορωναϊός μας χτύπησε την πόρτα. Έγιναν ξεκαθαρίσματα μεταξύ των ανθρώπων, δοκιμαστήκαμε στο έπακρο θεωρώ. Αναρωτιέμαι ποιος ήταν ο σκοπός αυτού του επικινδύνου ιού; Οι γυναικοκτονίες, οι βιασμοί, η ενδοοικογενειακή βία πήραν μεγάλες διαστάσεις. Άρα τι ξεκαθάρισμα έγινε; Ποιος έβγαλε από την μέση ποιον εντέλει; Τα αρρωστημένα μυαλά απλά βρήκαν την ευκαιρία να ξεσπάσουν. Μην με ρωτάς γιατί. Πριν γνωρίσω τον σύζυγό μου Γιώργο ήμουν έτοιμη να υιοθετήσω ένα παιδί. Οι γονείς μου θυμάμαι ακόμα πως με αποκαλούσαν γεροντοκόρη ούσα σε ηλικία 32 ετών. Δεν μπήκαν καν στον κόσμο να καταλάβουν ή έστω να ρωτήσουν για ποιο λόγο πήρα αυτή την απόφαση. Τίποτα δεν τους ένοιαζε ήθελαν απλά να με δουν νυφούλα με το ζόρι. Αυτή η παλιά τους αντίληψη με σκότωνε μέσα μου. 

 

-      Ελένη που είσαι παιδί μου;

-      Έλα βρε μαμά τι είναι και με ψάχνεις;

-      Που πας και ντύθηκες έτσι; Αυτά παιδί μου τα φοράνε οι ιερόδουλες μην πω πιο βαριά την λέξη... Τι ώρα θα γυρίσεις;

-      Δεν ξέρω μωρέ, στο κάτω - κάτω της γραφής μου αρέσει αυτό το φόρεμα και ας είναι προκλητικό.

-      Ήθελα να μιλήσουμε κόρη μου.

-      Πες μου τι θες...

-      Ε να στεναχωριέμαι που είσαι μόνη σου χωρίς σύντροφο.

-      Πάλι τα ίδια ε; Έχω βαρεθεί να μιλάω για το ίδιο θέμα ξανά και ξανά. Σου έχω πει πόσες φορές δεν θέλω κανέναν. 

-      Μην με πικραίνεις έτσι παιδί μου, θα έρθει εδώ ο Γιώργος είναι καλό παιδί θα δεις!

-      Βρε που έχω μπλέξει; Πότε θα τελειώσει όλο αυτό; Δεν το καταλαβαίνεις ότι δεν θέλω να παντρευτώ ούτε να έχω πάνω από το κεφάλι μου κανέναν άντρα; Αν θέλω οικογένεια υπάρχουν κι άλλοι τρόποι.

-      Να ορίστε η καρδιά μου φτερουγίζει με αυτά που λες.

-      Πολύ δραματική έχεις γίνει τώρα τελευταία. Θέλω να υιοθετήσω ένα παιδί ή να πάω σε μια τράπεζα σπέρματος να κάνω την δουλειά μου.

-      Με σκοτώνεις με αυτά που λες.

-      Που να ξέρες πως πεθαίνω εγώ... Είπε ψιθυριστά και πήρε το σακάκι της με την τσάντα της και έφυγε.

 

Η μητέρα της έκατσε σιωπηλή στο σκαμνί που είχε στο δωμάτιο της κόρης της και σκούπισε τα βουρκωμένα μάτια της. Λίγα λεπτά αργότερα πλησιάζει τον σύζυγό της Γρηγόρη ο οποίος καθόταν χαλαρά στο καναπέ του σαλονιού. 

 

-      Τι θα κάνω με αυτή την κόρη σου πια;

-      Βρε Αγγελική μου για πόσο ακόμα θα παιδεύεις την Ελενίτσα μας; Δεν το καταλαβαίνεις ότι θέλει το χρόνο της;

-      Πόσο χρόνο ακόμα; Τρία χρόνια πέρασαν από τότε που χώρισε με τον προκομμένο. 

-      Πάλι τα ίδια κάνεις έτσι; Προσπαθείς να της βρεις άντρα; Κοίτα ο Γιώργος που έχει χάσει την Αθηνά εδώ και πόσα χρόνια δεν κάνει έτσι. Και στην τελική γιατί να την αναγκάσουμε να παντρευτεί;

-      Ξέρεις τι άλλο μου είπε πέραν από ότι την υποστηρίζεις, μου ότι θέλει να υιοθετήσει παιδί ή να κάνει ένα βιολογικό αλλά με έναν δωρητή σπέρματος.

-      Μια χαρά την βρίσκω την κόρη μας, και τα παιδιά που βρίσκονται στα ιδρύματα για κάποιο λόγο είναι εκεί και δε φύτρωσαν στα δέντρα. Μία οικογένεια ψάχνουν και αυτά. Αν η Ελένη θέλει να δώσει αγάπη και στοργή σε ένα παιδί που δεν είναι δικό της ας το κάνει. Δουλειά έχει, σπίτι έχει, δόξα το θεό μια χαρά είναι. Λοιπόν τι κάθεσαι και της πρήζεις τα συκώτια με το να την κάνεις νύφη; Υποφέρει το παιδί μας, και να σου πω τι θα συμβεί αν παντρευτεί με το ζόρι έναν άνθρωπο που δεν θέλει; Θα μας φύγει, θα την χάσουμε και εσύ εκεί το χαβά σου.

-      Δεν με υποστηρίζεις καθόλου ρε Γρηγόρη. Είπα και εγώ να δω το κορίτσι μου ντυμένο νυφούλα και έχετε πέσει σαν τα κοράκια εσύ και η αδελφή μου να με φάτε. Δεν μπορώ να την βλέπω μόνη της δεν καταλαβαίνεις;

-      Επειδή εσύ δεν μπορείς να είσαι μόνη σου δε σημαίνει ότι δεν μπορεί η κόρη μας.

 

Η Αγγελική παρά την αντίθετη άποψη του συζύγου της εκείνη κανόνισε μια συνάντηση με τους γονείς του Γιώργου ο οποίος ήταν εξίσου μόνος.

 

-      Λίτσα μου, τι κάνεις; Μάριε πως είσαι; Σας ευχαριστώ που ήρθατε.

-      Τι λες καλέ χαρά μας είναι!  Πες μου όμως τι σε προβληματίζει;

-      Αχ Λίτσα μου αυτή η κόρη μου ούτε μια σχέση δεν λέει να κάνει μπας και προκόψει λίγο.

-      Δεν βρήκε ούτε ένα σύντροφο; Τόσα χρόνια πέρασαν, πόσο ακόμα;

-      Άντε βγάλε άκρη εσύ με δα αυτήν. Δεν με ακούει σου λέω.

-      Άσε και μένα έτσι κάνει ο γιός μου. Έξι χρόνια πέρασαν από το θάνατο της Αθηνάς και ακόμα να βρει μια μπας και κάνει μια νέα αρχή. Αμφιβάλλω αν πηγαίνει πια με γυναίκες…

-      Δηλαδή των θεωρρείς ομοφυλόφιλο;

-      Ε μα, αφού με γυναίκα δεν τον πετυχαίνω με τι άλλο να είναι;

-      Κι αν δεν είναι έτσι;

-      Έλα τώρα, πάντα ανοιχτόμυαλος ήταν σε κάτι τέτοια.

-      Ναι αλλά δεν είναι μήπως λάθος αυτό που σκέφτεσαι;

-      Μα συγνώμη με γυναίκες δεν κυκλοφορεί, τον παρακολουθώ παιδί μου. Πάει σε κάτι κλάμπ ένας θεός ξέρει τι φρούτα έχει εκεί μέσα.

-      Εγώ λέω να τους κανονίσουμε ένα τυφλό ραντεβού με την ελπίδα να ενωθούν οι ψυχές τους.

-      Ωραίο θα ήταν αλλά πως;

-      Εγώ λέω να αφήσετε τα ερωτικά των παιδιών και να πάμε κάνα σινεμά όλη μαζί. Είπε ο Πάνος προσπαθώντας να τερματίσει την παρανοϊκή σχεδόν συμπεριφορά που έχουν οι δύο μητέρες προς τα μοναχοπαίδια τους.

-      Ρε Πάνο δεν το καταλαβαίνεις πως το παιδί μας υποφέρει;

-      Λίτσα στο έχω πει πόσες φορές το παιδί είναι μια χαρά, δεν θες να το χωνέψεις. Επιμένεις. Και αυτό με την παρακολούθηση κοίτα να το σταματήσεις άμεσα ο Γιώργος αν το πάρει χαμπάρι μαύρο φίδι που σε έφαγε. Το ξέρεις πόσο αποφασιστικός είναι. Δεν νομίζω να θες να τον χάσεις ένα μονάκριβο τον έχουμε, τόσο κόπο κάναμε χαρά μου για να τον αποκτήσουμε και εσύ με την Αγγελική θέλετε να τον προκαλέσετε μαζί με την Ελενίτσα. Μαζεύετε τα μυαλά σας όσο πιο γρήγορα γίνετε.

 

Η Λίτσα και η Αγγελική παρά της προειδοποιήσεις των αντρών τους συνέχιζαν να μιλούν για το ανερχόμενο προξενιό. Λίγες μέρες αργότερα η Λίτσα ήρθε για επίσκεψη στο σπίτι της φιλενάδας της μαζί με τον γιό της Γιώργο. Η Ελένη μόλις είχε σχολάσει από την δουλειά και ίσα που πρόλαβε να κάνει ένα γρήγορο ντουζ και να ετοιμαστεί.

Ο Γιώργος αν και τυπικός είδε στα μάτια της Ελένης την κούραση και την ανάγκη της να ξεκουραστεί. Της λέει ευγενικά:

 

-      Μητέρα νομίζω πως έπρεπε να έρθουμε κάποια άλλη ώρα, η κοπέλα είναι πολύ κουρασμένη.

-      Βρε μια χαρά είναι καρδούλα μου, θα δεις με το που κάνετε λίγο παρέα θα της ανέβει η διάθεση.

-      Μου ούτε που έβαλε μπουκιά στο στόμα της, ήρθε άρον – άρον από την δουλειά και ίσα που έκανε ένα μπάνιο.

-      Πολύ παρατηρητικός είσαι Γιώργο μου! Είπε η Αγγελική

-      Σας ευχαριστώ κυρία Αγγελική αλλά θα ήθελα να έρθω κάποια άλλη στιγμή ώστε και η ίδια να είναι κατάλληλα προετοιμασμένη.

-      Μην ανησυχείς αγόρι μου όλα καλά. Ελένη έλα στο σαλόνι που έχουμε επισκέψεις. Της φωνάζει

Εκείνη με ένα ύφος αγανάκτησης ψιθυρίζει ότι κακό λεξιλόγιο ήξερε, ύστερα χαμογελάει σχεδόν στεγνά και τυπικά μπροστά στον καθρέφτη, στρώνει την ελάχιστα τσαλακωμένη φούστα της και εισέρχεται στο σαλόνι. Καλησπερίζει και καλώς ορίζει τους καλεσμένους της και αρχίζουν την συζήτηση. Λίγες ώρες αργότερα οι δύο νέοι αφού χαλαρώνουν στα υπνοδωμάτιά τους κουβεντιάζουν με φίλους και αγαπημένους.

Εκείνο το βράδυ ο Γιώργος χώρισε με την Ειρήνη με την οποία κρατούσε κρυφή σχέση από τους γονείς του και κυρίως από την μητέρα του. Ήξερε πως δεν την συμπαθούσε επειδή δεν σπούδασε και δεν μπορούσε να του προσφέρει οικογένεια. Εκείνο που δεν ήξερε κανείς είναι ότι και ο ίδιος μετά από ένα ατύχημα με την μηχανή που είχε πριν μερικούς μήνες του στέρησε το προνόμιο να γίνει έστω μια φορά πατέρας. Το άσχημο παιχνίδι που του έπαιξε η μοίρα ήταν μεγάλη πληγή. Ε δάκρυα στα μάτια έκλεισε το κινητό του και κοιμήθηκε. Η Ελένη μετά την συνομιλία της με τον φίλο της Αντρέα ήταν ετοιμοπόλεμη και γεμάτη αγωνία για την αίτηση υιοθεσίας που είχε υποβάλει.

Τα πράγματα ως τότε εξελίσσονταν ομαλά και κρυφά, όμως ένα ξαφνικό μήνυμα θα τα ανατρέψει και στις δύο οικογένειες. Μερικές μέρες αργότερα η Λίτσα λαμβάνει στο κινητό της το εξής:

«Ο Γιώργος είχε σχέση με την Ειρήνη Σπαθά και πρόσφατα χώρισε μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης ενώ ο ίδιος είναι ανίκανος να γίνει πατέρας»

Η Αγγελική έλαβε το εξής:

«Η αίτηση για την υιοθεσία της πεντάχρονης Μαργαρίτας έγινε δεκτό και σύντομα η Ελένη θα είναι η νέα της μητέρα και οικογένεια.»

Οι δύο γυναίκες διαβάζοντας αυτά τα μηνύματα προσπάθησαν επανειλημμένα να επικοινωνήσουν με τον αριθμό αλλά ο χρήστης είχε ήδη πετάξει την κάρτα SIM μακριά.

Ένα μήνα μετά η Ελένη ντύθηκε νύφη κάτω από την επήρεια αλκοόλ παντρεύτηκε τον παιδικό και ομοφυλόφιλο φίλος της Αντρέα. Ήταν από εύπορη οικογένεια, όμως δεν ήξερε κανείς για την σεξουαλική του ταυτότητα. Η ζωή της θα ήταν πια με χρυσά κουτάλια. Αν και ο Αντρέας δεν έδωσε ποτέ δικαιώματα σε κανέναν οι δύο νεαροί ήρθαν αντιμέτωποι σε προβλήματα που δημιούργησαν άλλοι. Όταν αντίκρισαν ο ένας τον άλλον γέλασαν στην αρχή όταν όμως κατάλαβαν ότι οι δύο τους ήταν με τα δεσμά του γάμου συμφώνησαν μετά από ώρες συζήτησης ότι θέλουν να έχουν και να ζουν διαφορετικές ζωές.

 

Ένα χρόνο αργότερα οι παιδικοί φίλοι υπέβαλαν αίτηση διαζυγίου μιας και ο καθένας είχε βρει την αγάπη στα πρόσωπα του Στάθη και Μάρκου.

Όσο ο χρόνος περνούσε ο Γιώργος τελικά ήταν αυτός που υιοθέτησε την Μαργαρίτα μετά από πολύ προσπάθεια. Η μητέρα της Ελένης έκανε τα πάντα για την αποτρέψει και τα κατάφερε όχι όμως και για τον Γιώργο. Πήρε το μικρό του αγγελούδι στο Ναύπλιο όπου και έζησαν ευτυχισμένοι και μακριά από όλους. Ο Αντρέας έμεινε με τον Μάρκο στην Αράχοβα όπου και μαζί άνοιξαν το πρώτο τους ξενοδοχείο πέντε αστέρων. Η Ελένη όμως είχε την πιο άσχημη μοίρα.

Μεσημέρι Σαββάτου ο Στάθης μόλις είχε επιστρέψει από την δουλειά θυμωμένος. Η Ελένη ούσα με πυρετό δεν κατάφερε να φτιάξει φαγητό για τον αγαπημένο της. Το σπίτι ήταν ακατάστατο…. Βλέποντας το χάος άρχισε να φωνάζει και να ψάχνει την γυναίκα του. Εκείνη ακούγοντάς τον ίσα που έκανε μερικά βήματα πίσω, κουλουριασμένη σε μια γωνία. Βγάζοντας την ζώνη του καθώς προχωρούσε αργά προς το μέρος της την έβριζε και την χαρακτήριζε σχεδόν απαξιωτηκά. Άρχισε να την χτυπά.

Μερικές στιγμές αργότερα με μώλωπες και εκδορές στο σώμα της του ετοίμασε ένα γρήγορο γεύμα και συμμάζεψε με ότι δύναμη της είχε απομείνει, το σπίτι. Θυμήθηκε εκείνη την πρώτη τους φορά σαν ζευγάρι. Της ύψωσε ελαφρά το κεφάλι και της έδωσε ένα τρυφερό φιλί στο μάγουλο, ύστερα συνέχισε το ερωτικό του παιχνίδι μέχρι να παραδοθεί στον έρωτα του. Τι κι αν ήταν με γλυκά χαρακτηριστικά εκείνος της έδωσε ένα κομμάτι του εαυτού του και εκείνη ένα δικό της.

Η πρώτη καραντίνα μόλις είχε λάβει τέλος, ο Στάθης τότε ήταν ο εκλεκτός της καρδιά της, ήταν ένας ξεχωριστός. Σήμερα μόλις την έβαλε στην θέση της με βία, δίχως κατανόηση, δίχως οίκτο. Μετά το κατόρθωμα του έπεσε νεκρός μπροστά της. Ένας φύλακας άγγελος μόλις την έσωσε από τα χειρότερα. Πριν φύγει της είπε, «Ξέχνα το ροζ συννεφάκι που ζούσες, η ζούγκλα ανάμεσά μας μεγάλωσε. Σε τίποτα δεν θυμίζουν και αυτά τα Χριστούγεννα. Το δώρο σου για φέτος ήταν η ζωή, αν θες να ζήσεις σήκω και φύγε τώρα που μπορείς.» και μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα διακυμάνθηκε από το σπίτι της σε ένα κοντινό νοσοκομείο. Λίγες μέρες αργότερα άλλο ένα δώρο θα έρθει στην ζωή της, το πρώτο της παιδί που τόσο ποθούσε να αποκτήσει.

Όπου υπάρχει σκοτάδι υπάρχει και φως λένε έτσι ήταν και στις ζωές των πρωταγωνιστών μας. Οι γονείς της Ελένης παρά τα καμώματά τους κράτησαν την επαφή με την κόρη τους. Οι γονείς του Γιώργου δεν επικοινώνησαν ποτέ ξανά με τον ίδιο αφότου έμαθαν για την στειρότητά του. Όσο για τον Αντρέα είχε πάντα καλές επαφές με την οικογένειά του.