Οι άδειοι Vs οι γεμάτοι και οι λίγοι: Dolce Vita (Κεφάλαιο 2)

                                             Ερωτική ζωή #2022

Ως μια όμορφη ύπαρξη σε τούτο τον κόσμο πώς να αντισταθώ σε αυτό που λέμε έρωτα. Έχω χωρίσει προ αιώνων, δουλεύω σεζόν σε επαρχεία και τα μόνα γκομενάκια που με φλερτάρουν είναι 60+ μωρά. Ναι όπως κατάλαβες τα μωρά και τα πιπινάκια είναι εξήντα ετών. Ο ένας να μου λέει «γεια σου μωρό» ο άλλος καλή ώρα να μου λέει «γεια σου κούκλα» και μέσα μου λέω «δεν γ@μι@τ@@ καλοί είναι και αυτοί». Ντάξει δεν είναι και το καλύτερο που ακούς στον δρόμο προς την παραλία και την κεντρική πλατεία του χωριού αλλά αυτό έχουμε. Κάνοντας τις δουλειές μου ήσυχα και ωραία γυρίζω σπίτι κάπου το απόγευμα. Να ήταν τουλάχιστον εφτά όταν κοίταξα για τελευταία φορά το ρολόι μου; Τέλος πάντων μπαίνω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανοίγω το προφίλ μου και τι να δω; Άλλος ένα γύπας ψάχνει για «παρέα». Φωτογραφία δεν είχε στο προφίλ και λέω εγώ από μέσα μου σχεδόν νευριασμένα «βάλε ρε φίλε καμία φωτό, έστω και μιας γκόμενας τόσοι και τόσοι το κάνουν». Το προσπερνάω που λες και μου στέλνει στο τσατ «Αμάν λέω θα έχει στείλει τίποτα με το καναρίνι» τελικά όχι καναρίνι δεν έστειλε αλλά η συζήτηση επιπέδου τώρα ήταν αυτή:

 

-      Γνωριμίες κάνεις;

-      Όχι, αλλά περίμενα να στείλεις και κάνα καλησπέρα αγαπητέ….

-      Εδώ μέσα τι κάνεις

-      (Μπρίκια κολλάω) επικοινωνώ με γνωστούς, συγγενείς κλπ

-      Σώπα….

-      Σε προβληματίζει κάτι;

-      Ζεις λάθος γεια.

-      Όπα από πού συμπέρανες ότι ζω λάθος; Με ξέρεις από χθες και δεν το ξέρω; Εγώ εδώ προσπαθώ να ανεβάσω λίγο την δουλειά μου ως τεχνίτρια νυχιών και εσύ μου λες ότι ζω λάθος.

-      Εγώ, όχι.

-      Έλα μην μας το λες. Όσο για το αν ζω λάθος αυτό είναι η άποψή σου.

-      Σβήσε με τώρα δεν με ενδιαφέρεις καν….

-      Περιττό να πω ότι βαριέμαι την διαδικασία, κάντο εσύ για μένα. Στο μεταξύ κάνε αυτό που επιθυμείς εγώ έχω άλλους στόχους και σκοπούς.

-      Οκ… Διέγραψε με. Και στην τελική ποιος σε ρώτησε αν έχεις στόχους και σκοπούς; Εγώ γκόμενα ψάχνω για π@δ@@@μ@. Κρίμα είσαι ωραία κοπέλα αλλά ξενέρωτη.

-      Κάμε το εσύ…. Ένα κουμπί είναι…

-      Με έχουν μπλοκάρει…

-      Ακόμα καλύτερα τότε. Η αδιαφορία είναι καλύτερη από την διαγραφή. Φιλοσοφία μιας ξενέρωτης…

-      Σώπα πόσα ψυχολογικά κουβαλάς;

-      Πόση αγ@@@μι@!$ έχει πέσει για να μιλάς με τέτοιο τρόπο; Απελπισμένο σε κόβω. Μην νομίζεις ότι είσαι καλύτερος.

-      Ενοχλείς….

-      Σώπα….

-      Πολύ απλά δεν με αφορά τι κάνεις.

-      Ευχαριστώ για την έμπνευση.

-      Συνέχισε στην νεκρή ζωή σου.

 

Ποια νεκρή ζωή; Όταν ήμουν Αθήνα τα πάρτυ με χυμούς και τα ωραία τα πιπινάκια κάθε Σ/Κ έπεφταν κάργα. Είχα κάνει το φαρμακείο και το περιπτερά χρυσό αγοράζοντας προφυλακτικά και λιπαντικά. Τα κλάμπ άλλο τόσο. Να τα σφινάκια, να τα δώρα, να τα ξενοδοχεία, χώρια οι μονοήμερες εκδρομές. Για ποια νεκρή ζωή μου μιλάς άνθρωπέ μου;

Μην μου πεις ότι είμαι υπερκαταναλωτική δεν θα σε πιστέψω. Το ζω ρε φίλε το Σαββατοκύριακα και είμαι τυχερή που κάνω αυτό του είδος ζωής και ρουτίνας. Εσύ που λες αγαπητέ αγ@@@!#μ!Τ@ ότι έχω νεκρή ζωή έλα ζήσε λίγο από την δική μου dolce vita. Να ανοίξει και λίγο το μάτι σου. Να χαρεί λίγο η ψυχούλα σου. Εγώ κύριε πως σε λένε δεν ξέρω κοίτα να μαθαίνεις τι εστί καλοπέραση. Ναι σαφώς και δεν μπορούν όλοι αλλά ξέρεις κάτι το νόημα εδώ είναι ένα: δεν ξέρεις πως είναι η ρουτίνα και η καθημερινότητα του άλλου πλην των μέσω κοινωνικών δικτύων που σέρνετε η σάρα και μάρα και η ψευτιά από πίσω τους. Πίσω από κάθε οθόνη δεν ξέρεις τι περνά ο καθένας και δεν ξέρεις αν είναι άδειος ή γεμάτος σαν άνθρωπος. Οι μεν με τους δε είναι σαν να έβγαλαν τα μαχαίρια και να ανταγωνίζονται. Νιώθω απογοήτευση που μερικοί είναι όντως άδειοι και προσπαθούν με έναν δικό τους τρόπο να τους φέρουν στα μέτρα τους για να μην νιώθουν μόνοι.

Αγαπητή Λυδία αυτή ήταν η δική μου ιστορία. Αγαπώ πολύ το blog σου, δεν ήταν λίγες οι φορές που γέλασα με τις κωμικοτραγικές στιγμές που ανέβασες. Το χάρηκε η ψυχή μου σου λέω. Χώρια τα βίντεο, εκεί να δεις. Καλέ χτυπιόμουν σαν το χταπόδι από τα γέλια. Δίνω λοιπόν την σκυτάλη στον επόμενο και ανυπομονώ να διαβάσω αυτή την πλευρά των πραγμάτων. Σε ευχαριστώ και πολλά φιλιά. Με αγάπη η ζουρλομπατιέρα.

Για να προβείτε στο επόμενο κεφάλαιο πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο.

https://thestoryclubkwnamalaxia.blogspot.com/2022/07/vs-3.html